İznik’in doğusunda, surların dışında, Elmalıdağ eteklerinde, Katırcı İni ile Berber Kaya uzantısındaki doğal mağaradan çıkan su, bir kanal aracılığıyla kente Roma döneminde nakledilmiştir. Bu su kanalı, Nikaia kentinin su ihtiyacını karşılamak için inşa edilmiştir ve yaklaşık 1 kilometre uzunluğundadır. Kanalın derinliği 50 santimetre, genişliği ise 45 santimetredir.

Kanalın doğal kayalığın ağız kısmı bir duvarla dışarıya doğru uzanmakta olup, buraya yakın bölümde oluşturulmuş havuza su doldurulup dinlendirilmekteydi. Havuzun çevresinde görülen rektagonal, kolosal kesme taştan mimari parçalar, burada arkeolojik bir yapının varlığını işaret etmektedir. Su kanalı ilk önce kuzeybatıya, ardından batıya dönerek kente, Lefke Kapı’nın güneyindeki çeşmeye ulaşmaktadır.

Roma döneminde, bu kanalın İmparator Hadrian (117-138) tarafından yaptırıldığı bir kulede bulunan kitabeden öğrenilmektedir. Kitabede, su yolunun çevresinde oturanlara, kanala girmemeleri, çevrede yetişmiş ağaçlardan on dirsek boyunda olanları kesmemeleri, ve su yolunun köprülerinin arabalar ve hayvanlar tarafından geçilebilecek şekilde yapılması gerektiği belirtilmiştir. Aksi davranışlarda bulunulursa, devlet kasasına para cezası ödeneceği duyurulmuştur.

Kanal, Bizans döneminde Justinianus tarafından yeniden ele alınmış ve günümüze kadar birçok kez onarılmıştır. Lefke Kapı’ya ulaşan su kanalı, kapının şehir kısmında tuğla kemerli, depolu, klasik bir çeşmeye su ulaştırdıktan sonra ufak bir şelale şeklinde boşalmaktadır. Su, Kılıçarslan Caddesi’nin iki yanında yer alan beton kanallardan geçerek göle ulaşmaktadır.

Caddenin iki yanında şırıl şırıl akan su, yol kenarındaki çınar ağaçlarına hayat vermekte, esnaf dükkan önlerini, yolu ve kaldırımı bu su ile yıkamakta, yazın ise serinletmektedir. Ancak son yıllarda, şehir suyu şebekesine katılması nedeniyle bu kanallar boşalmış ve yolu genişletmek amacıyla doldurulmuştur. Zaman zaman, araçlarının tekerleklerini bu kanallara düşüren şoförlere halk yardım etmektedir.